De korte dierenverhalen van Toon Tellegen zijn in ieder geval voor mij, maar ik weet uit ervaring voor veel meer mensen, een bron van inspiratie. Zo ook het verhaal van de Egel. Dit korte verhaal lees ik vaak voor tijdens de opleiding, omdat het zo'n enorm mooie metafoor is voor het unieke vak wat wij uitoefenen.
Het oorspronkelijke verhaal van Toon Tellegen:
‘Niemand weet natuurlijk waar ik woon!’ riep de egel en hij sloeg zichzelf voor zijn voorhoofd. ‘Vandaar dat ik nooit post krijg!’
Hij zat in een hoek van zijn kamer onder de struik en dacht na over zijn eenzaamheid. Niet dat hij iemand wilde zien, maar hij wilde wel graag eens iets van iemand horen.
Plotseling wist hij wat hem te doen stond. Hij stak zijn stekels op en liep naar de berk, niet ver van de struik. Daar kraste hij in de bast, met een van zijn scherpste stekels:
Brieven voor mij gaarne hier bezorgen.
Egel
Een klein pijltje wees de plaats aan waar hij zijn post verwachtte: in het mos onder de berk.
Tevreden liep hij weer naar huis. Maar plotseling bedacht hij dat sommige briefschrijvers zichzelf graag uitnodigen zonder op een antwoord te wachten, of zelfs ongevraagd langskomen. En dat is mij te veel, dacht de egel. Ook al wist hij niet wat precies genoeg voor hem was.
Hij liep terug naar de berk en voegde een voetnoot aan zijn mededeling toe:
Alleen brieven, niet zelf komen.
En even later, toen hij al bijna thuis was, bedacht hij dat brieven vaak uitnodigingen bevatten voor verjaardagen en andere feesten. Hij holde terug naar de berk en schreef een nieuwe voetnoot:
Geen uitnodigingen.
Toen wreef hij zich tevreden in zijn handen, liep terug naar zijn huis en besloot om de volgende ochtend vroeg te gaan kijken of er al post was.
Die middag kwam de eekhoorn toevallig langs de berk en las de mededeling van de egel.
Ach, dacht hij, wat zou ik de egel graag eens opzoeken. Waar zouden we het allemaal niet over kunnen hebben... En wat zou het gezellig zijn als hij morgen op mijn verjaardag kwam!
Maar toen hij de voetnoten had gelezen wist hij dat daar niets van kon komen.
Hij pakte een los stuk berkebast, dacht lang na en schreef toen:
Beste egel,
Hoi!
Eekhoorn
Meer wist hij niet te bedenken, en hij vond het eigenlijk een brief van niets. Maar omdat hij hem toch beter vond dan geen brief legde hij hem in het mos onder de berk.
De volgende ochtend vond de egel hem daar.
Er sprongen tranen in zijn ogen toen hij hem las. Beste egel, las hij telkens weer, beste egel, beste egel. Ik ben een beste egel, dacht hij.
En om dat niet te vergeten prikte hij de brief aan de onderste stekel van zijn voorhoofd, zodat hij vlak voor zijn ogen hing en hij dus altijd kon lezen, als hij daar zijn twijfels over had, dat hij een beste egel was.
Wat is het heerlijk om post te krijgen, dacht hij die avond in zijn bed in zijn kamer onder de struik. En hij sliep in zonder zich te storen aan het feestgedruis dat van de verjaardag van de eekhoorn afkomstig was.
Mijn eigen vrije vertaling:
Het kind zat in een hoek van zijn kamertje en dacht na over zijn eenzaamheid. Niet dat hij iemand wilde zien, maar hij wilde wel graag eens iets van iemand horen.
Plotseling wist hij wat hem te doen stond. Hij trok een jas aan om zichzelf te beschermen en liep naar de deur van zijn kamer. Hij schreef een briefje:
Brieven voor mij gaarne hier bezorgen.
Het briefje plakte het kind op de deur. Een klein pijltje wees de plaats aan waar hij zijn post verwachtte: in een doos bij de deur.
Tevreden ging hij weer in het hoekje van zijn kamertje zitten.
Maar plotseling bedacht hij dat sommige briefschrijvers zichzelf graag uitnodigen zonder op een antwoord te wachten, of zelfs ongevraagd advies geven. En dat is mij te veel, dacht het kind. Ook al wist hij niet wat precies genoeg voor hem was.
Hij liep terug naar de deur en voegde een voetnoot aan zijn mededeling toe:
Alleen brieven, niet zelf komen. Ook geen tips geven.
En even later, toen hij al bijna thuis was, bedacht hij dat brieven vaak uitnodigingen bevatten om te knutselen of spelletjes te doen. Hij holde terug naar de berk en schreef een nieuwe voetnoot:
Geen uitnodigingen voor dingen die ik niet leuk vind.
Toen wreef hij zich tevreden in zijn handen, liep terug naar zijn huis en besloot om de volgende ochtend vroeg te gaan kijken of er al post was.
Die middag kwam de kindercoach toevallig langs en las de mededeling van het kind. De kindercoach voelde de eenzaamheid van het kind en wilde het kind meteen graag helpen.
Ach, dacht de kindercoach, wat zou ik het kind graag eens opzoeken. Ik denk dat ik het kind echt kan helpen.
En wat zou het goed voor hem zijn als hij een keer bij mij in de praktijk kwam!
Maar toen de kindercoach de voetnoten had gelezen wist deze coach dat daar niets van kon komen.
De kindercoach pakte intuïtief een gekleurd papier, dacht lang na en schreef toen:
Leuk kind,
Hoi!
Kindercoach
Meer wist de kindercoach even niet te bedenken, en stiekem was de kindercoach nog wat onzeker en vond het eigenlijk een brief van niets.
Maar omdat de kindercoach het toch beter vond dan helemaal geen brief legde de kindercoach de brief in de doos bij de deur.
De volgende ochtend vond het kind hem daar.
Er sprongen tranen in zijn ogen toen hij hem las. Leuk Kind, las hij telkens weer, leuk kind, leuk kind. Ik ben een leuk kind, dacht hij.
En om dat niet te vergeten plakje hij de brief boven zijn bed, zodat hij elke nacht voordat hij ging slapen en elke ochtend bij het wakker worden de brief kon zien en hij dus altijd kon lezen, als hij daar zijn twijfels over had, dat hij een leuk kind was.
Ingrid Hulst
Raak!
16 juni 2017
Barbara Spies
Mooi Jeannette :-) Het is zo simpel dit leven, maar niet eenvoudig...
16 juni 2017
Marcia de Boer
Mooi!
16 juni 2017
Inge Reijnders
Wauw, zo simpel kan het zijn.
16 juni 2017
Floor Pat
En dit is hoe het is.... wat een mooi verhaal! & deze komt ook zeker binnen!
16 juni 2017
Evelien Spitzen
Gewoon dat ene woordje LEUK! Je bent een leuk kind! Dat wil je toch graag horen! Dat is de kern! Prachtig! Dank!
16 juni 2017
Wil je meer informatie over Magie van Kindercoaching?
Neem dan contact met ons op.
Wij informeren je graag vrijblijvend over de mogelijkheden.
Klik HIER voor de contactpagina